من و تو

جمعه و شنبه بودیم!

هر چه قدر من به تو نزدیک بودم

تو از من دور بودی…

نگاهت را گره بزن

به هر لحظه من

حس امنیت می گیرم

وقتی تو

درگیر منی

دو ، ر ، می ، فا ، سل ، لا ، به ، لای ، نت ، ها ، یت ، می ، می ، رم

گفتم ای فال فروش ، لای این بسته فال

“مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید” هم داری ؟

گفت : اگر بود کسی فال فروشی می کرد ؟

امروز یه کار ضرورى دارم و اون دوست داشتن توئه …

دیروز هم همینطور بود

فردا هم همینطوره !

ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﻋﮑﺎﺱ ﺑﻮﺩ

ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻢ ﭘﻮﻟﺶ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺖ ﺭﻓـــــــــــــــــ

یه وقت به سرت نزند ! که شعرهایم را بتکانی …

چرا که رسوا خواهم شد ، و همه خواهند دید !

لحظه لحظه تو را در میان واژه هایم

عشق یعنی :

طوری نگام کنی که انگار …

آدم قحطه !

سر و ته این حرفها را که بزنم

باز هم

تویی که در سرم

ته حرفها را میزنی

آرزویم این است که بهاری بشود روز و شبت

که ببارد به تمام رخ تو بارش شادی و شعف

و من از دور ببینم که پر از لبخند است

چشم و دنیا و دلت …

هنوز هم وقتی باران می آید تنم را به قطرات باران می سپارم

می گویند باران رساناست ، شاید دستهای من را هم به دستهای تو برساند . . .

آدم ها حق دارند آغوشی داشته باشند

که وقتی بغض داشت خفه شان می کرد بهش پناه ببرند

و ایمان داشته باشند تا وقتی که آنجا هستند دست هیچ غمی بهشان نمی رسد . . .

به یک جایی از زندگی که رسیدی میفهمی رنج را نباید امتداد داد

باید مثل یک چاقو که چیزها را می برد و از میانشان می گذرد

از بعضی آدم ها بگذری و برای همیشه تمامشان کنی . . .

صدا … رفت

تصویر … رفت

خاطره اش … نمیرود . . .

دلم یه رمان میخواد…

اولش من و تو باشیم…..

آخرش ما…

گاهی آدم دلش فقط یک دوستت دارم می‌خواهد

که نمیرد!

“افشین صالحی”

قدیم تر ها چقدر بهانه برای “ملاقات” و “محبت” زیاد بود !

چشمه ی آب ، کوزه ی سنگین ، راه طولانی !

آب را که لوله کشی کرده اند همه چیز خراب شده !

باید از بهترین دوست ترسید…

چون هیچ کس روح تو را آنقدر عریان ندیده

که جای دقیق زخم ها را بداند !

ای رفته ز دل ، رفته ز بر ، رفته ز خاطر

بر من منگر تاب نگاه تو ندارم

بر من منگر زانکه به جز تلخی اندوه

در خاطر از آن چشم سیاه تو ندارم…

ای رفته ز دل ، راست بگو !‌ بهر چه امشب

با خاطره ها آمده ای باز به سویم؟

گر آمده ای از پی آن دلبر دلخواه

من او نیم او مرده و من سایه ی اویم..

سیمین بهبهانی